W piątek 29 kwietnia 2022 roku w Teatrze Stygmator odbyło się kolejne spotkanie poetyckie w ramach cyklu spotkań Poezja na Kazimierzu „Rozkołysały się sny moje...”. Ten wieczór był poświęcony pamięci więźniarek obozu koncentracyjnego KL Ravensberuck. Na spotkaniu usłyszeliśmy historii z ich życia i ich poezję przekazywaną różnymi sposobami z lagru na zewnątrz. Translację tego wieczoru można zobaczyć na Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=u-VKkAmlyOU
Wiersze czytali: Marzena Dąbrowa-Szatko, Iryna Kotlarska-Fesiuk, Elżbieta Kuta, Beata Kurek, Marta Mazurkiewicz-Stefańczyk, Joanna Nowocień, Ewa Romaniak (gościnnie), Andrzej Róg (gościnnie), Barbara Wrońska; wprowadzenie: Elżbieta Kuta (Stoważyszenie Rodzina WięźniarekNiemieckiego Obozu Koncentracyjnego Ravensbruk); scenariusz i prowadzenie: Violetta Zygmunt; oprawa muzyczna: Julia Siewniak (wokał) i Samuel Woo (piano).
Z opisu wydarzenia:
Wieczór poezji na krakowskim Kazimierzu dedykowanym pamięci więźniarek KL Ravensberuck.
„Rozkołysały się sny moje..”
To motto kolejnego wieczoru poezji na Kazimierzu Teatru Stygmator, a zarazem fragment wiersza, który jest zapowiedzią nastroju tego spotkania.
Miały 17, 20, 24, 32…..lata były młodymi dziewczynami, mężatkami, matkami. Tworzyły wiersze liryczne o miłości, przyjaźni, tęsknocie, lęku, cierpieniu, o pięknie przyrody. Wiersze pisane ołówkiem na świstkach papieru, lub tylko zapamiętane. Pisały wiersze, a za kratą w słońcu były zielone drzewa, słonecznik tańczył na wietrze, opadały liście z drzew, śnieg zasypywał ślady, a one czekały, czekały……i snuły marzenia – „..wśród ogrodu gdzie płoną mieczyki i gdzie szumią jesiony surowe przystaniemy – ja w sukni niebieskiej, a ty w sukni jak niebo różowej…”.
Comments